စိုက္ပ်ိဳးေရး လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေ၀းေရး (၂)

  ၈၊ ၃။ ပိုးသတ္ေဆးျဖန္းျခင္း

            ပိုးသတ္ေဆးကို ကိုင္တြယ္ရာတြင္လည္းေကာင္း၊ ေဆးျဖန္းရာတြင္လည္းေကာင္း အထူးသတိျပဳကိုင္တြယ္ပါ။ ပိုးသတ္ေဆးသည္ အခ်ိန္တိုအတြင္းေသေစႏိုင္သည္ဆိုေသာအခ်က္ကို အျမဲေခါင္းထဲထည့္ထားပါ။

၁။ လိုအပ္ေသာ အကာအကြယ္ အ၀တ္အစားမ်ား ၀တ္ဆင္ပါ။

၂။ ပုိးသတ္ေဆးကုိ လိုသေလာက္သာစပ္ပါ။

၃။ အလံုပိတ္အခန္းအတြင္း ပိုးသတ္ေဆးထည့္ျခင္း၊ လွယ္ျခင္းမ်ားမလုပ္ပါႏွင့္။ အိမ္အျပင္တြင္လုပ္ပါ။

၄။ ရာဘာလက္အိတ္၊ အသက္ရႉကိရိယာတို႔ကို မ၀တ္ဆင္မီ ေပါက္ျပဲေနသလား၊ ေကာင္းေကာင္းအလုပ္လုပ္သလား

    စစ္ေဆးပါ။

၅။ ပိုးသတ္ေဆးျဖန္းၿပီးလွ်င္ အ၀တ္အစားမ်ား၊ ဦးထုပ္၊ ခေမာက္၊ လက္အိတ္၊ ဘြတ္ဖိနပ္၊ မ်က္မွန္ အားလံုးကို

    ေသခ်ာစြာ ေဆးေၾကာပါ။

၆။ ေလထန္ေနစဥ္၊ မိုးရြာေနစဥ္ေဆးမျဖန္းပါႏွင့္။

၇။ ေဆးျဖန္းသည့္အခါ ေနာ္ဇယ္ကို မည္သည့္အခါမွ မိမိရိွရာဘက္သို႔ မလွည့္ပါေစႏွင့္။ မိမိႏွင့္ေ၀းရာသုိ႔သာ

    အျမဲဦးတည္ ထားပါ။

၈။ ေလညာမွသာ ေဆးျဖန္းပါ။ မည္သည့္အခါမွ ေလေအာက္မွေန၍ ေဆးမျဖန္းပါႏွင့္။      

၉။ ေဆးျဖန္းေနတံုး ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္း၊ ေရေသာက္ျခင္း။ အစာစားျခင္း လံုး၀မလုပ္ပါႏွင့္။ ေဆးလိပ္ေသာက္လို၊

    ေရေသာက္လို၊ အစာစားလိုသည့္အခါ ေဆးျဖန္းျခင္းကို ရပ္ပါ။ ေျခလက္မ်က္ႏွာအားလံုးကို ဆပ္ျပာ၊ ေရတို႔ႏွင့္

   စင္ၾကယ္စြာေဆးေၾကာၿပီးမွ စားေသာက္ပါ။

၈၊ ၄။ ပိုးသတ္ေဆးေၾကာင့္ရေသာ ေရာဂါလကၡဏာမ်ား

            အမ်ားအားျဖင့္ ပိုးသတ္ေဆးေၾကာင့္ ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္လွ်င္ ျဖစ္တတ္ေသာ ေရာဂါလကၡဏာမ်ားမွာ အိပ္ခ်င္ျခင္း၊ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ ေခါင္းမူးျခင္း၊ ေခြ်းအလြန္္အကြ်ံထြက္ျခင္း။ အျမင္ေ၀၀ါးျခင္း၊ ဗိုက္နာျခင္း၊ ေအာ့အန္ျခင္း၊  ၾကြက္သားမ်ား နာၾကင္ျခင္း။ ၾကြက္တက္ျခင္း စသည္တို႔ျဖစ္ပါသည္။

            ဤလကၡဏာမ်ားကို ေဆးျဖန္းၿပီးေနာက္ ညပိုင္း သို႔မဟုတ္ ေနာက္တစ္ရက္တြင္ ခံစားရတတ္ပါသည္။

ပုိးသတ္ေဆးႏွင့္ အလြန္အကြ်ံထိေတြ႔မိၿပီဆိုလွ်င္ ျဖစ္တတ္ေသာ ေရာဂါလကၡဏာမ်ားမွာ အသက္ရႉရခက္ခဲလာျခင္း၊ ႏွာေခါင္း၊ ပါးစပ္တို႔မွ သြားရည္မ်ား မထိန္းႏိုင္မသိမ္းႏိုင္က်လာျခင္း။ သူငယ္အိမ္က်ဥ္းေျမာင္းသြားျခင္း၊ သတိလစ္ ေမ့ေျမာျခင္း စသည္တို႔ျဖစ္ပါသည္။ ဤလကၡဏာမ်ားေတြ႔ရပါက အလြန္အႏၱရာယ္ရိွေသာ အေျခအေနျဖစ္ပါသည္။ အသက္ပင္ဆံုးရံႉး ေစႏိုင္သျဖင့္ အခ်ိန္မဆိုင္းဘဲ ေဆးရံုသို႔ အျမန္ဆံုးပို႔ရပါမည္။

၈၊ ၅။ ေရွးဦးသူနာျပဳစုနည္း

၁။ လူနာကို ေဆးျဖန္းသည့္ေနရာမွ ေ၀းရာသုိ႔ အျမန္ဆံုးသယ္သြားပါ။

၂။ ေဆးျဖန္းေနစဥ္ ၀တ္ထားသည့္အတ္အစားမ်ားကို အျမန္ဆံုး လဲေပးပါ။

၃။ ေျခလက္မ်က္ႏွာမ်ားကို ေရျဖင့္ ေဆးေၾကာေပးပါ။

၄။ လူနာထႏိုင္လွ်င္ ေခါင္းမွၿဖိဳၿပီး ဆပ္ျပာတိုက္၊ ေရမ်ားမ်ားခ်ိဳးပါ။ ေခါင္းေလွ်ာ္ပါ။

၅။ အကယ္၍ ပါးစပ္ထဲ၀င္လွ်င္ လူနာကို ေသာက္ႏုိင္သမွ် ေရမ်ားမ်ားတုိက္ပါ။ ေရသည္ပိုးသတ္ေဆး၏ ျပင္းအားကို

    ေလ်ာ့ေစသည္။

၆။ ပုိးသတ္ေဆးအေငြ႔ကို ရႈမိလွ်င္လည္း မူးေမ့တတ္သည္။ ထိုအခါ လူနာကို ေလေကာင္းေလသန္႔ရသည့္ေနရာသို႔ အျမန္ဆံုး

    သယ္ထုတ္ပါ။ လူနာကိုသြားဆဲြသည့္အခါ သင္လည္း ပိုးသတ္ေဆးေငြ႔မရႈမိေစရန္ အတတ္ႏိုင္ဆံုးသတိထားပါ။ ရႏုိင္လွ်င္ 

    အသက္ရႉအေထာက္အကူျပဳကိရိယာ၀တ္ၿပီးမွ သြားပါ။

၇။ မ်က္လံုးထဲ၀င္လွ်င္ မ်က္လံုးကိုၿဖဲ၍ ေရမ်ားမ်ားျဖင့္ အနည္းဆံုးး ၁၅ မိနစ္ခန္႔ ေဆးေၾကာေပးပါ။

၈။ လူနာကို ေဆးရံုသို႔ပို႔ရန္ အျမန္ဆံုးစီစဥ္ပါ။

၈၊ ၆။ ပိုးသတ္ေဆးၾကြင္း အႏၱရာယ္

            ပိုးသတ္ေဆးသည္ ျဖန္းၿပီးသည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းဓါတ္ျပယ္မသြားပါ။ ၎ႏွင့္ထိေတြ႔ေသာ သစ္သီးသစ္ရြက္၊ သစ္ပင္ပန္း မာလ္မ်ား၊ အ၀တ္အစားမ်ားေပၚတြင္ က်န္ေနရစ္သည္။     ထို႔ေၾကာင့္ သစ္သီး၀လံမ်ားကို ေဆးျဖန္းၿပီးလွ်င္ ခ်က္ျခင္းစားသံုးရန္ မသင့္ပါ။ အထူးသျဖင့္ ေစ်းသို႔တင္ပို႔ေရာင္းခ်မည့္ သစ္သီး၀လံမ်ားကို ေစ်းသို႔ပို႔ခါနီးမွ ေဆးျဖန္းျခင္းမ်ိဳး လံုး၀မလုပ္ပါႏွင့္။ ၀ယ္သူမ်ားသည္ ေစ်းမွ၀ယ္လာေသာ သစ္သီး၀လံမ်ားကို လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ခ်က္ျပဳတ္၊ စားေသာက္ၾကမည္ျဖစ္ရာ မိမိ ျဖန္းလုိက္ေသာ ေဆးေၾကာင့္ မိမိအသီးအႏွံကို ၀ယ္ယူစားသံုးသူတို႔ ေရာဂါရသြားလွ်င္ မိမိတာ၀န္မကင္းပါ။

            အသီးအႏွံမ်ားေပၚတြင္ ေဆးၾကြင္းမည္မွ်က်န္ရစ္သည္ ဆုိျခင္းမွာ တရားေသေျပာရန္ ခက္ပါသည္။ ေဆးအမ်ိဳးအစား၊ ေဆးစပ္ေသာပမာဏအခ်ိဳးအစား၊ ရာသီဥတု စသျဖင့္ အခ်က္မ်ားစြာေပၚမူတည္ပါသည္။ ဥပမာ - ေဆးကို သတ္မွတ္ထား သည့္ အခ်ိဳးအစားအတိုင္း မွန္မွန္ကန္ကန္စပ္မည္။ ေဆးျဖန္းၿပီးသည့္ညတြင္ပင္ မိုးသည္းသည္းမည္းမည္း ရြာသည္ဆိုလွ်င္ ေနာက္ေန႔မနက္ အသီးအႏံွမ်ားတြင္က်န္ေသာ ေဆးပမာဏမွာ နည္းပါမည္။ ပိုးပိုမိုေသေစရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ေဆးကို သတ္မွတ္ထားသည္ထက္ ပိုစပ္သည္။ ျဖန္းသည့္အႀကိမ္လည္း မ်ားသြားသည္။ မိုးလည္းမရြာဆိုလွ်င္ ေနာက္ေန႔ ေစ်းတြင္ ခ်ေရာင္းသည့္ မိမိအသီးအႏွံမ်ားမွာ ေဆးၾကြင္း အေျမာက္အမ်ားက်န္ေနႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဓါတ္ခဲြခန္းတြင္ မတိုင္းတာဘဲ မည္မွ် ၾကြင္းက်န္သည္ကို သာမန္မ်က္ေစ့ျဖင့္ မေျပာႏိုင္ပါ။

            အေကာင္းဆံုးမွာ ပိုးသတ္ေဆးထုတ္လုပ္လိုက္ေသာ ကုမၸဏီက ေပးလုိက္သည့္ အညႊန္းအတိုင္း တိတိက်က် လုိက္နာျခင္းျဖစ္ပါသည္။ စားသံုးသူမ်ားသည္လည္း ေစ်းမွ၀ယ္လာသည့္ အသီးအႏွံမ်ားကို ခ်က္ခ်င္းမစားဘဲ မနက္ပိုင္း ၀ယ္လာသည့္ အသီးအႏွံကို ညေနပိုင္း သို႔မဟုတ္ ေနာက္ေန႔မွ ခ်က္စားလွ်င္ ပိုမို အႏၱရာယ္ကင္းပါသည္။ သည္အသီးအႏွံမ်ား တြင္ မည္သည့္ပိုးသတ္ေဆး၊ မည္မွ်ပါလာမွန္း မည္သူမွ် မသိႏိုင္ပါ။ ဤပိုးသတ္ေဆး အၾကြင္းအက်န္မ်ား လူ႔ခႏၶာကိုယ္တြင္း ၀င္ေရာက္သြားလွ်င္ ခ်က္ခ်င္းပင္ မေသႏိုင္ေသာ္လည္း ေရာဂါေပါင္းစံုရႏိုင္ပါသည္။     

၉။ လယ္ယာသံုးစက္ကိရိယာမ်ား ႏွင့္ စက္မႈအႏၱရာယ္

ယခုအခါ စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ စက္မ်ားကို တြင္က်ယ္စြာ အသံုးျပဳလာၾကၿပီျဖစ္ရာ စက္မ်ားကို သံုးျခင္းျဖင့္ ျဖစ္ေစႏုိင္ေသာ အႏၱရာယ္မ်ားအေၾကာင္းကိုလည္း သိထားရန္ လုိပါသည္။ ေအာက္ပါတုိ႔မွာ စက္မႈအႏၱရာယ္ကာကြယ္ေရး အတြက္ လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားျဖစ္ပါသည္။

-       စက္၀ယ္သည့္အခါ ထိုစက္ကို မည္သို႔မည္ပံုအသံုးျပဳရမည္ဆိုသည့္ စက္ပိုင္ရွင္လက္စဲြ (Owner’s Manual) တပါတည္း ပါလာရပါမည္။ မပါလာလွ်င္ စက္၀ယ္သည့္ဆုိင္တြင္ေတာင္းပါ။

-       စက္ေမာင္းေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ သင္သည္ တကယ္စက္ကို ေမာင္းတတ္တာ ေသခ်ာပါသလား။ စက္ေမာင္းသင္တန္း တက္ထားပါသလား။ မည္သို႔ေမာင္းရမည္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ သိပါသလား ဆုိတာ ကုိယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ဆန္းစစ္ပါ။

-       စက္ပိုင္ရွင္လက္စဲြစာအုပ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ၿပီး နားလည္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ။ နားမလည္လွ်င္ နားလည္ တတ္ကြ်မ္းသူမ်ားထံ ခ်ဥ္းကပ္ေမးျမန္းပါ။ ထုိစာအုပ္ထဲမွ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ားအတိုင္း တိတိက်က်လိုက္နာပါ။ သင္သည္ သင့္စက္အေၾကာင္း ေကာင္းစြာနားလည္ေနပါေစ။

-       အေရးေပၚအေျခအေနတြင္ စက္အား မည္ကဲ့သုိ႔ရပ္တန္႔ရမည္ကို ေသခ်ာစြာ သိေနပါေစ။

-       အတက္အဆင္းမ်ားကို ထြန္စက္ကို ဂီယာႀကီး နံပတ္ ၁ ျဖင့္သာ တက္ဆင္းရမည္။ မည္သည့္အခါမွ အျမန္ ေမာင္းတက္၊ ဆင္းျခင္းမျပဳရ။

-       ထြန္စက္ေပၚတြင္ တစ္ဦးတည္းသာ ေမာင္းႏွင္စီးနင္းရမည္။ မည္သည့္အခါမွ လူပိုတင္ျခင္း မျပဳရ။

-       စက္ေမာင္းသည့္အခါျဖစ္ေစ၊ စက္ပ်က္၍ ျပင္ဆင္သည့္အခါျဖစ္ေစ ေသေသခ်ာခ်ာနားလည္သူကိုသာ ေမာင္းခိုင္း / ျပင္ခိုင္းပါ။ တတ္ေယာင္ကားမ်ားကို ေမာင္းခုိင္းျခင္း၊ ျပင္ခိုင္းျခင္း လံုး၀မလုပ္ပါႏွင့္။ အသက္ (၁၆) ႏွစ္ေအာက္ ကေလးငယ္မ်ားကို စက္မေမာင္းခိုင္းပါႏွင့္။

-       ေနာက္တဲြယာဥ္မ်ားခ်ိတ္သည့္အခါ သတ္မွတ္ထားေသာ ေနရာတြင္သာ ခ်ိတ္ဆက္ျခင္းျပဳရမည္။

-       ထြန္စက္ေပၚ အတက္အဆင္းျပဳသည့္အခါ လက္ကိုင္၊ ေျခနင္းမ်ားကို ေသေသခ်ာခ်ာကိုင္တြယ္ တက္၊ ဆင္းရမည္။

-       ထြန္စက္ကို ခ်ိန္ညိွျခင္းျပဳသည့္အခါ မိမိခ်ိန္ညိွသည့္အစိတ္အပိုင္းအေၾကာင္း ေကာင္းစြာနားလည္ တတ္ကြ်မ္းရမည္။ နားမလည္ဘဲ ခ်ိန္ညိွျခင္းမျပဳရ။

-       ေမာင္းသူထုိင္ခံုေနရာမွသာ ထြန္စက္ကို စက္ႏိႈးပါ။ ထြန္စက္ကို စက္ႏိႈးသည့္အခါ ဂီယာအားလံုး၊ ပီတီအိုဂီယာစသည္ တို႔ကို အလြတ္ (neutral – N) ေနရာတြင္ရိွေနမွန္း ေသခ်ာပါေစ။

-       စက္ကို ျပင္သည့္အခါ၊ ဆီျဖည့္သည့္အခါ၊ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္သည့္အခါ၊ ေပါင္းျမက္မ်ားကို ရွင္းလင္းလိုသည့္အခါ စက္ကို ေသခ်ာစြာ ရပ္ထားပါ။ စက္ေမာင္းေနစဥ္ မည္သည့္အခါမွ မလုပ္ပါေလႏွင့္။

-       စက္ကုိ သတ္မွတ္ထားသည့္ အခ်ိန္ကာလအတိုင္း (ေရေဆး၊ ဆီထိုးစသည့္) ပံုမွန္ၾက့ံခိုင္ေရး (maintenance) လုပ္ပါ။ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ မည္ကဲ့သို႔လုပ္ရမည္ကိုလည္း ေသခ်ာစြာသိေနပါေစ။

-       လည္ပတ္ေနေသာ စက္အစိတ္အပိုင္းအားလံုးအား အဖံုး၊ အကာမ်ားတပ္ဆင္ထားပါ။ မည္သည့္ အခါတြင္မွ စက္အဖံုးမ်ားကို ျဖဳတ္မထားပါႏွင့္။ ထိုအဖံုးမ်ားမွာ စက္၏ လည္ပတ္။ လႈပ္ရွားေနေသာ အစိတ္အပိုင္းႏွင့္ လူ႔ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းတို႔ မထိႏိုင္ေစရန္ ကာကြယ္ေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။

-       ကေလးငယ္မ်ား စက္ႏွင့္ေဆာ့ကစားျခင္းကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္တားျမစ္ပါ။ လံုး၀ခြင့္မျပဳပါႏွင့္။

-       စက္ေမာင္းသည့္အခါတိုင္း လက္၀တ္လက္စားမ်ား (ဆဲြႀကိဳး၊ ဟန္းခ်ိန္း စသည္) တို႔ကို ၀တ္ဆင္မထားပါႏွင့္။ စက္ညပ္ႏိုင္သည့္အႏၱရာယ္ ရိွပါသည္။

-       စက္ေမာင္းသည့္အခါ အက်ႌအ၀တ္အစားမ်ားကို တဲြေလာင္းက်မေနေစရန္၊ ဘိုသီဘတ္သီျဖစ္မေနေစရန္ ဂရုစိုက္ပါ။ ဘိုသီဘတ္သီျဖစ္ေနေသာ အ၀တ္အစားမ်ားမွာ စက္ညပ္ႏိုင္သည့္အႏၱရာယ္ ရိွပါသည္။

-       ဆံပင္ရွည္သူမ်ား ဆံပင္ကို ဆံထံုးထံုးထား၊ ေသေသခ်ာခ်ာစည္းထားရပါမည္။ ဆံပင္မ်ားေလထဲလြင့္ေနလွ်င္ စက္ညပ္ႏိုင္သည့္အႏၱရာယ္ ရိွပါသည္။

-       သတ္မွတ္ထားသည့္ အကာအကြယ္ အ၀တ္အစားမ်ား ၀တ္ဆင္ပါ။

-       ထြန္စက္ကို ရပ္ထားသည့္အခါတိုင္း ပါကင္ဘရိတ္ဆဲြထားပါ။ မည္သည့္အခါမွ ဆင္ေျခေလွ်ာမ်ားတြင္ မရပ္ပါႏွင့္။

-       စက္သံုးသည့္အခါတိုင္း မသံုးမီ ဆီ၊ ေရ၊ ေလ၊ ၀ိုင္ (Fuel, Coolant, Tyre Pressure, Engine Oil) စစ္ပါ။

-       ေနာက္ဆုတ္သည့္အခါ၊ ကန္သင္းရိုးမ်ားေက်ာ္သည့္အခါမ်ားတြင္ အထူးသတိထားပါ။

-       လယ္ယာသံုးစက္ကိရိယာမ်ားကို အမ်ားျပည္သူသံုးလမ္းမ်ားတြင္ ေမာင္းႏွင္သည့္အခါ မည္သည့္အခါမွ အျမန္ႏံႈးကို ျမွင့္ၿပီး မေမာင္းပါႏွင့္။ လယ္ထြန္သည့္စက္ကိရိယာသည္ လမ္းေပၚတြင္ အျမန္ေမာင္းရန္ ဒီဇိုင္းလုပ္ထားျခင္းမဟုတ္ သည့္အတြက္ အျမန္ေမာင္းသည့္အခါ အလြန္ အႏၱရာယ္မ်ားပါသည္။

-       ထြန္စက္ကုိ မည္သည့္အခါမွ တစ္ဆစ္ခ်ိဳးမေကြ႔ပါႏွင့္။ ေမွာက္တတ္သည္။ ထြန္စက္သည္ ကားကဲ့သို႔မဟုတ္။ ကိုယ္ထည္ျမင့္သည္။ ထုိ႔အတြက္ ေျမဆဲြဗဟိုလည္း ျမင့္သည္။ တည္ၿငိမ္မႈနည္းသည္။ ေမွာက္လြယ္သည္။

-       ညအခါ ေမာင္းရမည္ဆိုလွ်င္ မီးမ်ားေကာင္းပါေစ။ မီးမရိွပဲ မေမာင္းပါႏွင့္။ 

မွတ္ခ်က္။            ။ PTO = Power Take Off - ထြန္စက္ေနာက္တဲြကိရိယာမ်ားကို ေမာင္းႏွင္ရန္ ထုတ္ေပးထားေသာ ၀င္ရိုး။ ထို၀င္ရိုးတြင္ ဂီယာသြားမ်ားပါၿပီး ရိတ္စက္၊ ေျခြစက္၊ ေရတင္စက္ စသည့္ေနာက္တဲြစက္ကိရိယာအား ခ်ိတ္ဆက္ေမာင္းႏွင္ ေစျခင္း ျဖစ္ပါ သည္။

၁၀။ တိရစၦာန္မ်ား၏ အႏ ၱရာယ္

-       ကြ်ဲႏြားအသစ္၀ယ္လာၿပီဆိုလွ်င္ သခင္ႏွင့္ယဥ္ပါးေအာင္ ဦးစြာျပဳပါ။ ခ်က္ခ်င္းမခိုင္းပါႏွင့္။

-       သူတို႔အနားသို႔ခ်ဥ္းကပ္သည့္အခါ အသံေပးၿပီးမွ ခ်ဥ္းကပ္ပါ။ သူတို႔မသိဘဲ ရုတ္တရက္ အနားကပ္လွ်င္ လန္႔ၿပီး ကန္ေက်ာက္မိတတ္သည္။

-       ခ်ဥ္းကပ္သည့္အခါ ေနာက္ပိုင္းမွ ခ်ဥ္းကပ္သည္ထက္ ေရွ႔မွခ်ဥ္းကပ္ျခင္းက ပိုအႏၱရာယ္ကင္းပါသည္။

-       မိမိကြ်ဲႏြားမ်ား၏ အမူအက်င့္ကို ေကာင္းစြာ သိနားလည္ပါေစ။ ဆိုးေသာကဲြ်ႏြားမ်ားကို အျမဲ သတိျဖင့္ ကိုင္တြယ္ပါ။

-       ကြ်ဲႏြား၊ သိုးဆိတ္ စသည္အမ်ားအျပားေမြးျမဴထားသည့္ ၿခံမ်ားတြင္ လံုၿခံဳေရးတံခါးေပါက္ကို အျမဲသတိထားပါ။ အေရးေပၚအေျခအေနတြင္ ၿခံအတြင္းမွ အျမန္ဆံုးထြက္ႏိုင္ရန္ သတိျပဳပါ။

-       အခ်ိဳ႔တိရစၦာန္မ်ားသည္ သားေပါက္ေသာအခါ သားေဇာျဖင့္ အျခားသူမ်ားကို ရန္လိုတတ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သားသည္မေအ တိရစၦာန္မ်ားအနီး ခ်ဥ္းကပ္လွ်င္ အထူးသတိထားပါ။

-       ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ ကြ်ဲႏြားမ်ားကို အခ်ိန္မွန္ ကာကြယ္ေဆးထိုးပါ။

-       တိရစၦာန္အေသမ်ားကိုစားျခင္းသည္ အလြယ္တကူ ေရာဂါကူးစက္ႏိုင္သျဖင့္ ေရာဂါျဖစ္ၿပီး ေသဆံုးေသာ တိရစၦာန္ မ်ားကို ခ်က္ျခင္းေျမျမႈပ္ပစ္ပါ။ ေရာင္း၀ယ္ျခင္း၊ စားေသာက္ျခင္း လံုး၀မျပဳပါႏွင့္။

၁၁။ ပစၥည္းမ်ား သယ္ျခင္း။ မ,ျခင္း

            စုိက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းတြင္ ပစၥည္းမ်ားကို မ,ျခင္း။ တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာသို႔သယ္ျခင္းမ်ား မလဲြမေသြ ျပဳလုပ္ရေပ လိမ့္မည္။ ထိုသုိ႔မ,ရာတြင္ မ,ပံု မ,နည္း မသိပါက ခါးနာျခင္း အႏၱရာယ္ရိွပါသည္။ ခါးနာျခင္းသည္ တစ္သက္လံုး ဒုကၡေပး တတ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပစၥည္းမ်ားကို မ,ရာတြင္ စနစ္တက် မတတ္ရန္ အေရးႀကီးပါသည္။

ပစၥည္းမ်ားကို မ,ေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ မ,မ မီ သင့္ကိုယ္သင္ ဦးစြာေမးပါ။

Ø  ဒီပစၥည္းကို ငါမ,ႏိုင္ပါ့မလား။

Ø  ဘယ္ေလာက္ေလးသလဲ။

Ø  ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀းထိ သယ္သြားရမလဲ။

Ø  ေနာက္အကူအညီတစ္ေယာက္ေယာက္ ေခၚဘို႔လိုမလား။

သင္ မ,ကို မ,ရေတာ့မည္ ဆိုပါက ေအာက္ပါနည္းလမ္းအတိုင္း မ,ပါ။

၁) ပစၥည္းႏွင့္ အနီးဆံုးတြင္ ကပ္ထိုင္လိုက္ပါ။ ပစၥည္းကို ကိုယ္ႏွင့္ အနီးဆံုးတြင္ရိွပါေစ။

၂) မ,ရာတြင္ ခါးကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး မတ္မတ္ထားပါ။

၃) မ,သည့္အားကို ေျခေထာက္မ်ားေပၚတြင္သာ ရိွပါေစ။ ခါးေပၚမသက္ေရာက္ပါေစႏွင့္။

၄) ပစၥည္းကို မ,ၿပီး ထသည့္အခါ ကုန္းမထပါႏွင့္။ ေျခေထာက္မ်ား၏အားျဖင့္ တည့္တည့္မတ္မတ္ ထ,ပါ။

၅) လွည့္ရန္လုိသည့္အခါ ခါးျဖင့္ မလွည့္ပါႏွင့္။ ေျခေထာက္မ်ားသံုးၿပီး တစ္ကုိယ္လံုးလွည့္ပါ။

၆) ပစၥည္းကိုခ်သည့္အခါတြင္လည္း ခါးကိုကုန္းၿပီး မခ်ပါႏွင့္။ ေျခေထာက္ေပၚတြင္တည့္တည့္ထိုင္ခ်ပါ။

၇) ခါးကို တတ္ႏိုင္သမွ် မတ္မတ္ထားၿပီး ခ်ပါ။